در گرامر زبان ایتالیایی این زمان برای :

بیان اتافاقاتی که به همواره اتفاق می افتند (azione abituale)  : 

• il sole sorge ogni mattina  خورشید هر روز صبح طلوع می کند 
• il martedi faccio sport  هر سه شنبه ورزش می کنم . 

همانطور که میبینید این اتفاق ها به طور معمول و مکرر انجام می شوند .

برای اتفاقاتی که در زمان حال ( اکنون) اتفاق می افتند . 

•  La mamma prepara la cena. مادر شام را آماده می کند 
• I ragazzi giocano a calcio . پسر ها فوتبال بازی می کنند 
• Giulia legge un libro. جولیا کتاب می خواند
• Oggi ho molto da fare al lavoro. امروز خیلی کار برای انجام دادن دارم 

صرف افعال با قاعده 

برای ساختن این زمان با توجه به سه حرف ARE, ERE  و IRE در انتهای مصدر افعال ( infinito)  میتوان الگو های صرف تعرف کرد . البته این قانون فقط شامل افعال با قاعده می شوند.  برای مثال :

بنابراین می توان گفت :

• برای افعال باقاعده ای که به are- ختم میشوند اسن سه واژه حذف و به جای آن با توجه به شخص فاعل  پسوندهای (o, -i, -a, -iamo, -ate, -ano ) به انتهای فعل افزوده می شود .
• ere- را ازانتهای مصدر حذف میکنیم و به آن (o, -i,-e, -iamo, -ete, -ono ) اضافه میکنیم.
• ire- را از انتهای فعل حذف میکنیم و به آن (o, -i, -e, -iamo, -ite, -ono) اضافه میکنیم.

صرف افعال بدون قاعده

افعالی که از قاعده صرف پیروی نمی کنند را باید به خاطر بسپاریم : برای مثال دو فعل essere و avere که برای ساهتم زمان های دیگر نیز استفاده می شوند آمده است :

بدیهی است که صرف این افعال کاملا از یکدیگر متفاوت است و باید با تکرار فراوان آنها را به خاطر بسپاریم .